مردم همه

 تورا به خدا

 سوگند می دهند

اما برای من

 توآن همیشه ای

خدارا به تو سوگند می دهم!!

می نویسم برایت تا بخوانی،می گویم برایت تا بدانی،هرچند می دانم که نانوشته می خوانی و ناگفته می دانی؛اما چه کنم وقتی زمین با تمام

فراخی اش بر من تنگ می شود و آسمان ابر رحمتش را دریغ می کند؟! به تو پناه می آورم به تو که پناه منی ! نه تنها پناه من بلکه پناه تمام

کسانی که تو را فراموش کرده اندو حتی نامت را هم از یاد برده اند...

نزد تو شکایت می آورم از غربت و مظلومیت امام زمانم،از بی کسی و درد رنج دوستانت و از شادی و گستاخی دشمنانت...

از تمام کسانی که خورشید را می بینندو خورشید آفرین را انکار می کنندو از تمام آنهای که هر صدایی را می شنوندجز صدای تو را و از تمام

آنهایی که تورا فراموش کرده اند.

از خودم ،از خودم نزد تو شکایت می آورم...

پ.ن::

تو نیستی و کسی به غم هایم ایمان نمی آورد...